Μαθητής:
Γενικά
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ
α. Γνωριμία με τους μαθητές.
β. Ελεύθερη συζήτηση.
γ. Διανομή βιβλίων.
δ. Συζήτηση διατήρησης καλής κατάστασης βιβλίων.
ε. Συζήτηση χρήσης βιβλίων.
στ.Εβδομαδιαίο Πρόγραμμα, προσωρινό.
ζ. Εβδομαδιαίο Πρόγραμμα, τακτικό.
η. Συζητήσεις για
· Το μάθημα.
· Την οργάνωση της τάξης.
· Τις διδακτικές διαδικασίες.
· Τις μαθησιακές διαδικασίες.
· Το διδακτικό χρόνο.
· Τις κατ΄οίκον εργασίες.
ι. Προμήθεια τετραδίων και λοιπού βοηθητικού υλικού
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
α. Εξηγείται στους μαθητές με ποια σειρά θα γίνονται οι καθημερινές δραστηριότητες. (Αυτό γίνεται καθημερινή συνήθεια και δυναμική).
Ομαδική ατομική 1 μήνας
β. Εξηγείται στους μαθητές ο τρόπος που θα εκτυλίσσεται η διαδικασία για κάθε γνωστό αντικείμενο.
γ. Ενθαρρύνονται (αφήνονται) οι μαθητές από μόνοι τους (πρωτοβουλία) να φέρουν εις πέρας το έργο (ομαδικά, συνεργατικά, ατομικά, σιωπηρά, εταιρικά, σε σύνολο). Την ίδια ώρα ο δάσκαλος μπορεί εξειδικευμένα να βοηθά μαθητή.
δ. Ο δάσκαλος στο τέλος ανακεφαλαιωτικά και διορθωτικά παρεμβαίνει στο σύνολο.
ε. Σε συχνά χρονικά διαστήματα ο δάσκαλος αλλάζει τον τρόπο εργασιών, ανάλογα με τους στόχους, το διδακτικό αντικείμενο και τις γνωστικές κατακτήσεις των μαθητών.
στ. Όλα αυτά:
· Γίνεται προσπάθεια να είναι καθημερινά.
· Σε διάστημα ενός μηνός οι μαθητές να έχουν συνηθίσει.
· Ο μαθητής να έχει συνηθίσει, εκτός των άλλων, να αναγνωρίζει το καινούριο ή το σημείο που είναι πέραν των γνωστών σ’ αυτόν ή εντός των ικανοτήτων.
· Τότε ζητά τη συνεργασία μαθητών ή ομάδας ή δασκάλου, και γίνεται η απαιτούμενη παρέμβαση (κατά άτομο, συνολικά, στον πίνακα, κατά ομάδες κλπ.).
· Στην αρχή κάθε νέου κεφαλαίου απαιτείται πιο μεθοδευμένη διδασκαλική παρέμβαση.
· Οι αλλαγές στον τρόπο παρουσίασης του νέου γνωστού αντικειμένου εξαρτώνται από το γνωστό αντικείμενο και βοηθούν ώστε να αποφευχθεί η μονοτονία και η ανία.
· Στο τέλος κάθε κεφαλαίου – ενότητας γίνεται ανακεφαλαίωση – επανάληψη – αξιολόγηση.
· Συχνά γίνεται σχεδιασμένη και μεθοδευμένη παρέμβαση αναπλήρωσης κενών σε ομαδική ή ατομική βάση.
Ειδικά α. Για την τάξη – τμήμα:
α. Κοινωνική δυναμική.
β. Συνοχή στην κοινωνική έκφραση.
γ. Συνοχή στις μαθησιακές διαδικασίες.
δ. Δυναμική αποδεκτικότητας του άλλου.
ε. Σημεία και εστίες σύγκρουσης.
στ.Μ.Ο. γνωστικού επιπέδου.
ζ. Συνθήκες δημιουργίας έντασης.
η. Δημιουργία στόχων για
· Μάθηση.
· Εκδηλώσεις.
· Ψυχαγωγία.
· Έκφραση.
θ. Κατανομές δραστηριοτήτων – ρόλων.
ι. Οργάνωση ομαδικής έκφρασης.
ια.Οργάνωση ομάδας.
ιβ.Οργάνωση προγραμμάτων ομαδικών εργασιών.
ιγ.Οργάνωση συνεργασιών στις μαθησιακές διαδικασίες.
ιε.Οργάνωση στον τρόπο διδασκαλίας και μάθησης.
· Ατομική.
· Συνεργατική.
· Ομαδική.
· Project.
β. Για το άτομο:
α. Γνωριμία των μαθητών με το μικρό τους όνομα.
β. Δημιουργία αντίληψης αποδεκτικότητας του άλλου.
γ. Ατομική προσαρμογή στις ομαδικές μαθησιακές διαδικασίες.
δ. Κοινωνικές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
ε. Ψυχολογικές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
στ. Ψυχοκοινωνικές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
ζ. Μαθησιακές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
η. Το γνωστικό επίπεδο καθενός μαθητή για κάθε γνωστικό αντικείμενο.
θ. Ανακάλυψη ιδιαίτερων ικανοτήτων κάθε μαθητή.
ι. Παρατήρηση ιδιαίτερων
· Συνηθειών – εκφράσεων κάθε μαθητή.
· Προτιμήσεων στη μαθησιακή διαδικασία (ενίσχυση – αποφυγή).
· Πρόγραμμα ενθάρρυνσης – αποκάλυψης κρυφών αρετών – ικανοτήτων.
Γενικά
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ
α. Γνωριμία με τους μαθητές.
β. Ελεύθερη συζήτηση.
γ. Διανομή βιβλίων.
δ. Συζήτηση διατήρησης καλής κατάστασης βιβλίων.
ε. Συζήτηση χρήσης βιβλίων.
στ.Εβδομαδιαίο Πρόγραμμα, προσωρινό.
ζ. Εβδομαδιαίο Πρόγραμμα, τακτικό.
η. Συζητήσεις για
· Το μάθημα.
· Την οργάνωση της τάξης.
· Τις διδακτικές διαδικασίες.
· Τις μαθησιακές διαδικασίες.
· Το διδακτικό χρόνο.
· Τις κατ΄οίκον εργασίες.
ι. Προμήθεια τετραδίων και λοιπού βοηθητικού υλικού
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
α. Εξηγείται στους μαθητές με ποια σειρά θα γίνονται οι καθημερινές δραστηριότητες. (Αυτό γίνεται καθημερινή συνήθεια και δυναμική).
Ομαδική ατομική 1 μήνας
β. Εξηγείται στους μαθητές ο τρόπος που θα εκτυλίσσεται η διαδικασία για κάθε γνωστό αντικείμενο.
γ. Ενθαρρύνονται (αφήνονται) οι μαθητές από μόνοι τους (πρωτοβουλία) να φέρουν εις πέρας το έργο (ομαδικά, συνεργατικά, ατομικά, σιωπηρά, εταιρικά, σε σύνολο). Την ίδια ώρα ο δάσκαλος μπορεί εξειδικευμένα να βοηθά μαθητή.
δ. Ο δάσκαλος στο τέλος ανακεφαλαιωτικά και διορθωτικά παρεμβαίνει στο σύνολο.
ε. Σε συχνά χρονικά διαστήματα ο δάσκαλος αλλάζει τον τρόπο εργασιών, ανάλογα με τους στόχους, το διδακτικό αντικείμενο και τις γνωστικές κατακτήσεις των μαθητών.
στ. Όλα αυτά:
· Γίνεται προσπάθεια να είναι καθημερινά.
· Σε διάστημα ενός μηνός οι μαθητές να έχουν συνηθίσει.
· Ο μαθητής να έχει συνηθίσει, εκτός των άλλων, να αναγνωρίζει το καινούριο ή το σημείο που είναι πέραν των γνωστών σ’ αυτόν ή εντός των ικανοτήτων.
· Τότε ζητά τη συνεργασία μαθητών ή ομάδας ή δασκάλου, και γίνεται η απαιτούμενη παρέμβαση (κατά άτομο, συνολικά, στον πίνακα, κατά ομάδες κλπ.).
· Στην αρχή κάθε νέου κεφαλαίου απαιτείται πιο μεθοδευμένη διδασκαλική παρέμβαση.
· Οι αλλαγές στον τρόπο παρουσίασης του νέου γνωστού αντικειμένου εξαρτώνται από το γνωστό αντικείμενο και βοηθούν ώστε να αποφευχθεί η μονοτονία και η ανία.
· Στο τέλος κάθε κεφαλαίου – ενότητας γίνεται ανακεφαλαίωση – επανάληψη – αξιολόγηση.
· Συχνά γίνεται σχεδιασμένη και μεθοδευμένη παρέμβαση αναπλήρωσης κενών σε ομαδική ή ατομική βάση.
Ειδικά α. Για την τάξη – τμήμα:
α. Κοινωνική δυναμική.
β. Συνοχή στην κοινωνική έκφραση.
γ. Συνοχή στις μαθησιακές διαδικασίες.
δ. Δυναμική αποδεκτικότητας του άλλου.
ε. Σημεία και εστίες σύγκρουσης.
στ.Μ.Ο. γνωστικού επιπέδου.
ζ. Συνθήκες δημιουργίας έντασης.
η. Δημιουργία στόχων για
· Μάθηση.
· Εκδηλώσεις.
· Ψυχαγωγία.
· Έκφραση.
θ. Κατανομές δραστηριοτήτων – ρόλων.
ι. Οργάνωση ομαδικής έκφρασης.
ια.Οργάνωση ομάδας.
ιβ.Οργάνωση προγραμμάτων ομαδικών εργασιών.
ιγ.Οργάνωση συνεργασιών στις μαθησιακές διαδικασίες.
ιε.Οργάνωση στον τρόπο διδασκαλίας και μάθησης.
· Ατομική.
· Συνεργατική.
· Ομαδική.
· Project.
β. Για το άτομο:
α. Γνωριμία των μαθητών με το μικρό τους όνομα.
β. Δημιουργία αντίληψης αποδεκτικότητας του άλλου.
γ. Ατομική προσαρμογή στις ομαδικές μαθησιακές διαδικασίες.
δ. Κοινωνικές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
ε. Ψυχολογικές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
στ. Ψυχοκοινωνικές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
ζ. Μαθησιακές ιδιαιτερότητες καθενός μαθητή.
η. Το γνωστικό επίπεδο καθενός μαθητή για κάθε γνωστικό αντικείμενο.
θ. Ανακάλυψη ιδιαίτερων ικανοτήτων κάθε μαθητή.
ι. Παρατήρηση ιδιαίτερων
· Συνηθειών – εκφράσεων κάθε μαθητή.
· Προτιμήσεων στη μαθησιακή διαδικασία (ενίσχυση – αποφυγή).
· Πρόγραμμα ενθάρρυνσης – αποκάλυψης κρυφών αρετών – ικανοτήτων.
