1. Στο γνωστικό τομέα:

     α. Προσδιορισμένοι κατά γνωστικό αντικείμενο (συγγραφή, ανάγνωση, ορθογραφία κλπ).
     β. Προσδιορισμένοι κατά γνωστικό αντικείμενο (συγγραφή, ανάγνωση, ορθογραφία κλπ), εξελικτικά σε σχέση με το χρόνο.

                                   Με χαρακτηριστικά:
     ·         Συγκεκριμένα.
     ·         Απλά.
     ·         Με βαθμιαία δυσκολία

          
2. Στον ψυχοκινητικό τομέα:

     α. Δημιουργία κατάλληλων οργανωτικών σχημάτων για την επίλυση προβλημάτων ή τη μάθηση.
     (χάρτες, ορθογραφικοί κανόνες, τακτική επίλυσης προβλημάτων, ιστοριογραμμή κλπ.).
     β. Δημιουργία προϋποθέσεων ώστε ο μαθητής να καταρτίζει σχέδιο για την επίλυση προβλημάτων ή τη μάθηση.
     (να φτιάχνει μόνος του σχήματα, χάρτες, σχέδια κλπ.).
                              
3.Συναισθηματικό τομέα:
     α. Να νιώθει ο μαθητής ότι είναι αποδεκτός όπως είναι.
     β. Να αποκτήσει αίσθημα ευθύνης.
     γ. Να μπορεί να υπομένει και να επιμένει στην επίλυση προβλημάτων ή στη μάθηση.
                              

4. Σε σχέση με το μαθητικό δυναμικό:                 

       α. Αναφέρονται στο σύνολο των μαθητών:

• Ενθαρρύνονται οι μαθητές να επιλύουν από μόνοι τους κάθε θέμα προστριβής τους.
• Αναλαμβάνουν ομαδικά και καταμερίζουν εργασίες μαθησιακές, παιδαγωγικές ή και αναφορικά με την εικόνα της τάξης τους ή του σχολείου τους.
• Σε περιπτώσεις έντασης ή όταν στοχεύουμε να επιφέρουμε τους μαθητές σε ηρεμία, το κλίμα του τμήματος, μπορούμε να επιστρατεύσουμε μηχανισμούς που μπορούμε να τους κάνουμε κανόνα (χελωνάκι). 

• Για την επίτευξη κλίματος τάξης και ησυχίας ο δάσκαλος μειώνει την ένταση της φωνής του.

  
      β. Αναφέρονται σε κάθε μαθητή ξεχωριστά:
·         Παραβλέπονται αδύνατα σημεία
·         Ενθαρρύνεται
·         Επιδοκιμάζονται και ενισχύονται θετά σημεία
·         Του δίνονται πρωτοβουλίες
·         Του δίνονται ευκαιρίες επιτυχίας και αποδοχής.