. Γραμματική:

Τα επίπεδα  διδασκαλίας του μαθήματος της γραμματικής: τα μέρη του λόγου, είναι:.

           Η πρώτη επιδίωξη είναι η αναγνώριση του προς διδασκαλία γραμματικού τύπου, στο κείμενο ή την πρόταση. Δεύτερο επίπεδο είναι κατάταξή του στο γραμματικό τύπο που ανήκει η κλίση του και η κατανόηση αυτής. Τρίτο επίπεδο είναι η ένταξή του στην πρόταση και η δικαιολόγηση της επιλογής του. Τέταρτο επίπεδο είναι ο μετασχηματισμός των προτάσεων διά της αλλαγής του αντίστοιχου γραμματικού τύπου, η κατανόηση της μετατροπής του και της αλλαγής του νοήματος που επιφέρει. Επίσης να αντιληφθεί ο μαθητής την αναγκαιότητα αλλαγής του γραμματικού τύπου που επιζητούν προτάσεις με αντίστοιχα σχετική μετατροπή. Τέλος, πέμπτο επίπεδο να διακρίνει και να προσαρμόζεται με την κατάλληλη χρήση του απαιτούμενου γραμματικού τύπου, στα διάφορα επικοινωνιακά περιβάλλοντα. Ως επίσης να διακρίνει διαφορετικότητα αυτών.

           Διαφοροποίηση επίσης προτείνεται και στη συνολική παρουσίαση, αντιμετώπιση, διδασκαλία και εκμάθηση των διδακτικών μας αντικειμένων.

           Η εισαγωγή γίνεται από το γλωσσικό κείμενο, το λόγο των μαθητών και άλλα που ήδη προαναφέρθηκαν. Αφήνεται, βέβαια, στην εφευρετικότητα του δασκάλου και στην ιδιαίτερη δυναμικότητα που αναπτύσσεται εντός της συγκεκριμένης σχολικής τάξης.

Δεύτερος βαθμός ενασχόλησής του είναι η απομόνωσή του και η επεξεργασία του. Αυτό λαμβάνει χώρα στον πίνακα, σε σχήματα ανηρτημένα στον τοίχο, σε διαφάνειες και φυσικά σε κάποιο εγχειρίδιο που μπορεί να έχουν. Ακόμα, πηγές που μπορούν να έχουν πρόσβαση οι μαθητές, όπως σε σχετικά προγράμματα με χρήση η/υ.

Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι προβάδισμα δίνεται στον προφορικό λόγο, μια και απ΄ αυτόν επικοινωνούν φυσικά, αβίαστα και αυθόρμητα τα μέλη της κάθε γλωσσικής κοινότητας. Αυτό αφορά όλα τα επίπεδα, που σημαίνει ότι γίνεται συνεχής αξιοποίηση του στοιχείου σε λεκτικό επίπεδο. Αυτό έχει αφετηριακό και καταληκτικό χαρακτήρα. Οπωσδήποτε δε σηματοδοτείται δευτερεύοντας ή υποδεέστερος ρόλος στο γραπτό λόγο. Η μάθηση του προφορικού λόγου είναι ``επάναγκες’’ να προηγείται πάντα από το γραπτό λόγο. Άλλωστε, ο γραπτός λόγος είναι ιστορικά  πολύ μεταγενέστερος του προφορικού.         

Το επόμενο βήμα είναι ο σχηματισμός πινάκων με το γραμματικό τύπο, η κλίση αυτού ή η κατάταξή του στους πίνακες που ταιριάζει. Το τελευταίο περισσότερο αναφέρεται για τα άκλιτα μέρη.

Τελευταίος βαθμός εργασιών με κάθε γραμματικό τύπο είναι η χρήση του στο λόγο και στις προτάσεις. Αυτό μπορεί να γίνει με συμπλήρωση προτάσεων ή και μετασχηματισμούς αυτών. Δεν αποκλείονται και άλλες δημιουργικές εργασίες, σ’ αυτή τη φάση αλλά και σ΄ άλλες.  

Το τέλος των εργασιών κάθε γραμματικού τύπου κλείνει με αξιολογική διαδικασία.

Ως απαύγασμα των παραπάνω να σημειωθεί ότι η παρούσα πρόταση  υποδεικνύει μια Γραμματική με το χαρακτήρα και το γνώρισμα της περιγραφικής - λειτουργικής και όχι της κανονιστικής όπως οι παραδοσιακές. Μιας Γραμματικής με τις αναγκαίες προδιαγραφές της σύγχρονης Γλωσσολογίας. Μιας Γραμματικής ως όρος Sine Qua Non της διδασκαλίας του γλωσσικού μαθήματος.

  ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΒΡIΣΚΕΤΑΙ ΑΝΗΡΤΗΜEΝΟΣ ΣΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ Η ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΤΟΙΧΟΥ

ΓΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ)

 

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

1  ΑΡΘΡΟ

ένας                          η                     τα

2  ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ

λύκος                      χώρα                σπίτι   

3  ΕΠΙΘΕΤΟ

όμορφος                ζεστή              νόστιμο

4 ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ

εγώ                        εκείνη               κάποιο

5  ΡΗΜΑ

δένω                     κοιμάμαι         

6  ΜΕΤΟΧΗ

γελώντας            γραμμένος

7  ΕΠΙΡΡΗΜΑ

βέβαια                    εκεί                   πολύ

8  ΠΡΟΘΕΣΗ

από                          με                      για

9  ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

και                          όταν                  αλλά

10  ΕΠΙΦΩΝΗΜΑ

Αχ!                         μακάρι!              Άμποτε!